Binnenruimte (1994-2001)
De binnenruimte op de schilderijen is een (re) constructie van afgeleide waarneming en herinnering. Niet het bespiedende interieur, het gaat om de ruimte zelf. De blik doorkruist de ‘ruimtes’ op zoek naar ruimte en licht. De kleurvlakken zijn afwisselend vlak en dicht of ‘opengewerkt’.
Aanvankelijk nog te zien als een verwijsbare ruimte met ‘herkenbare’ elementen. Gaandeweg zijn de eenduidige verwijzingen naar herkenbare elementen ( vloer, structuur muren, lichtbron, attributen e.d.) ‘opgelost’. De ruimte ontstaat meer vanuit de verf en zijn behandeling. Alle ruimte die er is, ontstaat door het schuiven met lagen: door vlakverdeling, kleurstelling, toon en kleurafstemming.
De schilderijen van Helmuth van Galen laten zich het beste omschrijven als abstracte interieurs. De gekleurde verticale banen, panelen eigenlijk, creëren complexe doorkijken en doen meer achterliggende ruimtes vermoeden. Geen feitelijke kamers, maar eerder imaginaire ruimteverdelingen. De kracht van de suggestie misschien, maar de diepte voel je daadwerkelijk.
Acryl
Aquarel
Olieverf
